Në dhjetor të vitit 2024, gjatë mbledhjes përmbyllëse të vitit, ministrja e Shëndetësisë dhe Mbrojtjes Sociale, Albana Koçiu, njoftoi me pompë vendimin e qeverisë për shpërblimin e fundvitit, i cili do të shpërndahej për 275 mijë individë dhe familje që përfitojnë nga programet e ndihmës sociale. Sipas ministres, shpërblimi prej 15 mijë lekësh të rinj (rreth 150 euro) do t’u akordohej individëve me status të veçantë, përfshirë fëmijët pa kujdes prindëror, personat me tetraplegji, si dhe të verbrit.
Koçiu theksoi gjithashtu se, për herë të parë, shpërblimi do të mund të përfitonte edhe ndihmësit dhe kujdestarët e këtyre individëve, që përfshin rreth 18 mijë persona. Ky njoftim i qeverisë pati një mbulim të gjerë mediatik dhe u prit me shumë shpresa nga qytetarët, sidomos ata që përballen me kushte të vështira ekonomike dhe sociale. Megjithatë, katër muaj pas premtimit të bërë nga ministrja, realiteti është krejt ndryshe.
Ka mbërritur një denoncim shqetësues nga një qytetar, i cili tregon se vëllai i tij, një person i verbër dhe i invalid, ende nuk ka marrë asnjë qindarkë nga shpërblimi i premtuar. Sipas denoncuesit, edhe ndihmësi që e shoqëron çdo ditë, një tjetër individ që duhej të përfitonte nga ky fond, është lënë jashtë listës së përfituesve.
Qytetari, shprehet se “ka 4 muaj që qeveria ka thënë se do përfitojnë shpërblim njerëzit me aftësi të kufizuara. Vëllai im është i verbër, me status dhe invalid. Ka edhe shoqëruesin e tij. Kaluan 4 muaj dhe asnjë shpërblim nuk e kemi marrë.” Ky shqetësim ngre një pyetje të madhe në lidhje me angazhimet e qeverisë për t’u ardhur në ndihmë grupeve më të prekura të shoqërisë.
Kjo situatë ka ngjallur reagime të shumta, duke theksuar mungesën e transparencës dhe dështimin në zbatimin e premtimeve që janë bërë publikisht. Ndërkohë që fondet e premtuara janë përdorur si pjesë e propagandës qeveritare për fundvitin, qytetarët që përfitojnë nga këto skema ndihme vazhdojnë të mbeten të pakënaqur dhe të padëgjuar.
Denoncimi i qytetarit nuk është një rast i vetëm, dhe kjo ka nxitur një apel për qytetarët të denoncojnë situata të ngjashme dhe të mos heshtin përballë padrejtësive.
Në fund, ky rast është një kujtesë se, ndërsa premtimet dhe shpërblimet mund të jenë pjesë e fushatave elektorale, qytetarët janë ata që paguajnë çmimin për mungesën e përgjegjshmërisë dhe transparencës në menaxhimin e fondeve dhe ndihmave sociale.
