Fermerët në Roskovec po përballen me humbje të rënda, ndërsa shteti vijon të injorojë nevojën urgjente për teknologji moderne dhe ndihmë reale.
Në Roskovec, stuhia e fundit ka zbuluar edhe një herë plagët e vjetra të bujqësisë shqiptare: teknologji e prapambetur, mungesë investimesh dhe indiferencë shtetërore. Serrat e domateve në fshatin Suk 2 u shkatërruan, duke i lënë fermerët në prag falimentimi.
Era e fortë dhe reshjet e dendura shkulën mbulesat plastike, duke ekspozuar prodhimin ndaj rrezikut të plotë. Në vend që të kishin sisteme moderne mbrojtjeje dhe sigurimi, fermerët mbështeten ende në materiale të dobëta, të papërshtatshme për klimën gjithnjë e më ekstreme.
Pamjet e publikuara tregojnë ujëra që rrjedhin nga çatitë e dëmtuara dhe serrat e goditura drejtpërdrejt nga stuhia. Në këtë fazë të prodhimit, çdo orë vonesë në rikuperim do të thotë humbje më e madhe financiare.
Fermerët e zonës kanë investuar shuma të mëdha për sezonin, por përballen vetëm me shpatullat e tyre. Shteti mungon, si në ofrimin e ndihmës emergjente, ashtu edhe në sigurimin e kushteve që teknologjia moderne të jetë e aksesueshme.
Teknologjia bujqësore shqiptare mbetet dekada prapa, ndërsa vendet fqinje po përdorin sistemet e fundit të automatizuara të vaditjeve, sensorë klimatikë dhe struktura rezistente ndaj motit ekstrem. Këtu, fermerët luftojnë me shirita plastike dhe materiale të dobëta që thyhen në erën e parë.
Për më tepër, mungesa e skemave të sigurimeve bujqësore i bën dëmet edhe më të rënda. Fermerët nuk kanë asnjë garanci për të marrë mbrapsht një pjesë të investimit, duke e kthyer çdo stuhi në një tragjedi ekonomike.
Ndihma nga autoritetet lokale dhe qendrore kërkohet me urgjencë, por zërat e fermerëve rrallë dëgjohen. Pa një plan kombëtar modernizimi dhe subvencione serioze për pajisje teknologjike, bujqësia shqiptare rrezikon të ngelet peng i klimës dhe papërgjegjshmërisë institucionale.
Kriza aktuale nuk është vetëm pasojë e motit të keq. Ajo është produkt i viteve të tëra ku shteti ka dështuar të investojë në infrastrukturë moderne bujqësore dhe të mbrojë prodhuesit vendas nga humbjet katastrofike.
Nëse Shqipëria nuk vendos sot të ndryshojë kursin, nesër fermerët do të braktisin tokat e tyre, dhe bujqësia do të mbetet një kujtim i largët i një vendi që dikur prodhonte me bollëk.
