Përdorimi i dronëve me pajisje të specializuara kishte çuar në një zbulim të rëndësishëm në Arktik: një virus tepër ngjitës ishte identifikuar në avujt e frymëmarrjes së balenave. Studiuesit i kishin fluturuar dronët mbi balenat, duke mbledhur pikëzat e krijuara nga “fryrjet” e tyre kur dilnin në sipërfaqe.
Testimet laboratorike kishin nxjerrë në pah praninë e morbillivirusit cetacean, një patogjen i njohur për përhapje të shpejtë midis gjitarëve detarë dhe për shkaktimin e vdekjeve të shumta. Ky ishte rasti i parë i konfirmuar i qarkullimit të virusit në zonat mbi Rrethin Arktik, duke e shndërruar atë në një kërcënim real për zinxhirët ushqimorë detarë.
Studiuesit e konsideronin metodën me dronë si një hap të rëndësishëm në monitorimin jo-invaziv të specie ve të mëdha të oqeanit. Duke qenë se virusi mund të përhapet në distanca të largëta dhe mes specieve të ndryshme, ndjekja e tij konsiderohej jetike.
Shkencëtarët shpresonin që kjo teknologji, e përdorur në mënyrë të vazhdueshme, do të mund t’i paraprinte kërcënimeve të reja dhe do t’i ndihmonte ata të mbronin ekosistemet e brishta të Arktikut, të cilat tashmë po përballeshin me ndryshime të shpejta klimatike.
