Qeveria vendos tarifë 250 lekë për kalimin në Tunelin e Llogorasë, ndërsa aksi Qukës-Qafë Plloçë hapet pas më shumë se një dekade premtimesh e shtyrjesh.
Tuneli i Llogorasë, i hapur me bujë në verën e vitit 2024 dhe i mbyllur për disa muaj për punime shtesë, do të ketë pagesë prej 250 lekësh për autoveturat. Autoritetet e paraqesin si tarifë “të ulët” krahasuar me shifrat e përfolura më herët, por për shumë qytetarë mbetet një kosto e diskutueshme, sidomos në një kohë kur çmimet e karburanteve dhe udhëtimeve janë rritur ndjeshëm. Për mjetet e rënda, si autobusët dhe trajlerat, çmimet do të përcaktohen sipas një studimi të posaçëm, duke shtuar më tej barrën për transportin publik e tregtar.
Statistikat zyrtare tregojnë se vetëm gjatë periudhës 1 qershor – 31 gusht kanë kaluar nga tuneli 911,952 automjete, duke e kthyer këtë nyje infrastrukturore në një burim të ardhurash të konsiderueshme për shtetin. Tuneli, i gjatë 5.9 kilometra, ka ulur ndjeshëm kohën e udhëtimit nga Dukati në Palasë – nga 45 minuta në vetëm 7 minuta – por vendosja e tarifës ngre pikëpyetje mbi aksesin e barabartë për të gjithë përdoruesit.
Menaxhimi i sistemit të pagesës do të kryhet nga Enti Kombëtar i Operimit Rrugor, nën drejtimin e qeverisë, përmes një platforme të re të integruar të ngritur nga Autoriteti Rrugor Shqiptar.
Paralelisht me tarifimin e Tunelit të Llogorasë, Ministria e Infrastrukturës shpalli përfundimin e punimeve në aksin Qukës-Qafë Plloçë, një projekt që prej fillimit të tij në vitin 2011 ka kaluar nëpër shtyrje të njëpasnjëshme, duke u kthyer në simbol të zvarritjes burokratike e teknike. Pas 14 vitesh dhe katër afatesh të humbura, rruga shpallet e përfunduar dhe e aksesueshme për të gjitha automjetet.
Ky segment rrugor, i projektuar fillimisht në vitin 2009, ka kushtuar 240 milionë dollarë, duke u bërë një nga investimet më të mëdha infrastrukturore në vend. Megjithatë, kostoja e lartë dhe kohëzgjatja e zbatimit ngrejnë pikëpyetje të forta mbi menaxhimin e projekteve publike dhe efikasitetin e përdorimit të fondeve. Për banorët e zonës, rruga është një lehtësim i madh, duke lidhur më shpejt Pogradecin dhe Korçën pa kaluar nëpër rrugë të paasfaltuara, por për shumë të tjerë, 14 vitet e humbura nuk mund të justifikohen me një prerje shiritash.
Nga njëra anë, qeveria e paraqet këtë si një hap drejt modernizimit të infrastrukturës dhe rritjes së sigurisë rrugore. Nga ana tjetër, kritikat e qytetarëve janë të qarta: tarifat e reja dhe projektet e tejzgjatura janë shembuj të qeverisjes që shpesh favorizon ceremonitë dhe deklaratat, më shumë sesa zgjidhjen e shpejtë dhe të drejtë të nevojave të qytetarëve.
