Popullsia shqiptare është tkurrur me mbi 500 mijë banorë në një dekadë, duke regjistruar rënien më të lartë në të gjithë kontinentin europian, sipas Eurostat
Në harkun kohor midis vitit 2011 dhe fundvitit 2024, Shqipëria ka përjetuar një zbehje dramatike të popullsisë. Të dhënat zyrtare nga Eurostat, të analizuara nga “Monitor”, tregojnë se vendi ka humbur 18.2% të banorëve të tij, që përkthehet në mbi gjysmë milioni njerëz më pak.
Kjo rënie përfaqëson përqindjen më të lartë të tkurrjes në të gjithë Europën. Vetëm Bullgaria ndjek Shqipërinë me një rënie prej 12.3%, ndërsa Maqedonia e Veriut, Bosnja, Kroacia dhe Letonia përballen gjithashtu me humbje të mëdha demografike. Mali i Zi, në të kundërt, ka shënuar një rritje të lehtë prej 0.6%.
Ndryshe nga vendet e Europës Lindore, shtetet perëndimore kanë arritur të përballojnë sfidat e plakjes përmes politikave të emigracionit. Eurozona ka rritur popullsinë me 3.2% që nga viti 2011, ndërsa Gjermania dhe Spanja kanë përfituar nga strategjitë e rekrutimit të fuqisë punëtore të huaj.
Shqipëria, megjithatë, është goditur nga dy faktorë paralelë: rënia drastike e lindshmërisë dhe një emigracion masiv. Vetëm gjatë vitit 2024, emigracioni neto arriti në gati 29 mijë persona, niveli i dytë më i lartë në kontinent pas Turqisë. Kjo lëvizje ka qenë veçanërisht e përqendruar te të rinjtë, të cilët kërkojnë perspektiva më të sigurta jashtë vendit.
Rënia e shtesës natyrore është një tjetër faktor shqetësues. Nga mbi 60 mijë lindje në vitet ’90, në vitin 2024 kjo shifër u tkurr në vetëm 1.200 lindje neto. Rënia ka qenë aq e thellë sa që tashmë mosha mediane në Shqipëri është 44.3 vjeç, duke u afruar me mesataren e Bashkimit Europian.
Kjo plakje demografike po sjell pasoja serioze për tregun e punës. Bizneset vuajnë mungesën e fuqisë punëtore, ndërsa kostot e pagave janë rritur pa reflektuar në rritje të produktivitetit. Rënia e konsumit dhe ndikimi afatgjatë mbi skemën e pensioneve janë gjithashtu sfida që nuk po adresohen nga politika.
Në këtë situatë, qeveria shqiptare vijon të shmangë trajtimin e problemit si një krizë kombëtare. Ndërkohë që vendet e tjera hartojnë strategji për të tërhequr dhe mbajtur banorët, Shqipëria po sheh një zbrazje të pandalshme që rrezikon të cënojë vetë strukturën e saj sociale dhe ekonomike.
