Biznesmeni Bashkim Çollaku krijon një ambient të veçantë kulturor me librat dhe kujtimet e shkrimtarit Dritëro Agolli, duke e kthyer në një mini muze të hapur për publikun
Në hyrje të qytetit të Lushnjës, pranë rrethrrotullimit të Plugut përgjatë autostradës Rrogozhinë–Fier, një iniciativë e veçantë kulturore po tërheq vëmendjen e qytetarëve dhe adhuruesve të letërsisë shqipe. Biznesmeni Bashkim Çollaku ka ngritur një mini muze kushtuar shkrimtarit të madh Dritëro Agolli, duke sjellë në një hapësirë të ngrohtë dhe mikpritëse, kujtimet, librat dhe atmosferën që dikur shoqëronin vizitat e Agollit në këtë vend.
Ambientet e lokalit të Çollakut nuk janë më thjesht një vend ku shërbehet ushqim, por një strehë për kujtesën kulturore. Një oxhak i vjetër, ku dikur Agolli rrinte gjatë vizitave të tij, është ruajtur me kujdes dhe është kthyer në simbolin e kësaj hapësire muzeale. Librat e autorit ndodhen aty, të ekspozuara me dashuri, pranë dorëshkrimeve, fotografive dhe elementeve të tjera të rralla që ngjallin kujtime të thella te lexuesit.
Sipas Çollakut, ideja për ta kthyer këtë ambient në një vend kujtese për Dritëro Agollin lindi nga respekti i thellë që ai kishte për shkrimtarin, me të cilin ndante takime të shpeshta e biseda mbi letërsinë dhe jetën. Sot, kjo hapësirë është kthyer në një vend të veçantë, ku çdo qytetar që frekuenton lokalin, gjen mundësinë të preket nga fuqia e fjalës së shkruar.
Mini muze të tillë janë kthyer në një prirje gjithnjë e më të përhapur në Shqipëri, ku bizneset vendosin të ruajnë kujtimin e personaliteteve të artit, duke krijuar ambiente që përçojnë kulturë e dashuri për leximin. Këto hapësira nuk tërheqin turma të mëdha, por presin me qetësi vizitorë të apasionuar që gjejnë këtu një botë të njohur përmes librave që kanë lënë gjurmë në ndërgjegjen kombëtare.
Ndryshe nga muzetë klasikë, këto mini muze janë më të afërta me publikun dhe më të ndjera në përmbajtje. Ato ofrojnë një përvojë të thellë emocionale për lexuesin, i cili përballet me një botë të njohur, por të vendosur në një ambient të vërtetë dhe të përditshëm.
Dritëro Agolli mbetet një nga figurat më të dashura të letërsisë shqiptare, dhe nisma të tilla e mbajnë gjallë kujtimin e tij në forma të reja, që ndërthurin jetën e përditshme me trashëgiminë kulturore. Në këtë mënyrë, vepra e tij nuk qëndron vetëm në rafte librash, por bëhet pjesë e jetës qytetare.
Gazetari Ndriçim Gjoshi sjell këtë histori për të dëshmuar se kultura nuk ka nevojë për godina të mëdha, por për zemra të hapura që dinë të nderojnë të mëdhenjtë e fjalës. Dhe Bashkim Çollaku, me përkushtimin e tij, është një shembull frymëzues për të gjithë.
