Punimet për kullat 30 katëshe në Farkë nisën shumë kohë përpara se Këshilli Kombëtar i Territorit dhe Ujit t’u jepte lejen zyrtare firmave, duke bërë kështu të qartë një model abuzimi me ndërtimet dhe ndikim të dyshimtë nga persona me lidhje të forta.
Në mbledhjen e datës 18 prill 2025, Këshilli Kombëtar i Territorit dhe Ujit (KKTU) miratoi projektin e ndërtimit me numër 45, të quajtur “Albora’s Lake”, që do të realizohej në zonën e Farkës. Megjithatë, leja e ndërtimit, planimetria dhe detajet e plota të projektit nuk janë bërë ende publike. Pak javë më pas, kompania përfitues “Lion Construction” publikoi maketin e projektit, që përfshin jo vetëm vila dhe godina të ulëta, por edhe 17 kulla masive deri në 30 kate, në pjesën lindore të Liqenit të Farkës, pranë Unazës Jugore.
Sipas të dhënave që disponon VoxNews, punimet e para kanë nisur që në vjeshtën dhe dimrin e vitit 2024, shumë kohë para se të jepej leja zyrtare në prill 2025. Mjetet e rënda dhe fadromat u panë në terren që atëherë, ndërkohë që banorët e zonës paralajmëruan për punime pa leje, përfshirë edhe sheshime të mëdha me mjete të rënda që po kryheshin në mënyrë të paligjshme.
Në periudhën dhjetor 2024 – janar 2025, firma nënkontraktore që po kryente punimet, realizoi gërmime në zonë që përfshinë edhe shembjen e një rruge të sapo ndërtuar, e cila lidhte lagjen me Unazën e Madhe të Tiranës. Pavarësisht denoncimeve nga banorët, asnjë institucion shtetëror nuk ndërhyri për të ndaluar punimet, duke lejuar që shkeljet të vazhdonin pa asnjë pengesë. Dyshohet fuqishëm se lidhjet e firmave me KKTU kanë garantuar qëndrimin pa pasoja të këtyre ndërhyrjeve.
Projekti “Albora’s Lake”, i miratuar zyrtarisht në prill 2025, është një ndër ndërtime më të mëdha të lejuara nga KKTU në vitet e fundit. Ai përfshin 17 kulla të larta 30 katëshe dhe një sërë banesash dhe vilash në një sipërfaqe të madhe pranë Liqenit të Farkës, zonë që dikur konsiderohej e gjelbër dhe me vlera natyrore. Ndërtimet kanë transformuar Liqenin në një kantier të madh betoni, duke shkatërruar peizazhin dhe duke cenuar zonën që furnizonte me ujë liqenin.
Fotot tregojnë qartë shkatërrimin e plotë të zonës, ku punimet në dhjetor 2024 dhe janar 2025 kanë sjellë sheshime dhe gërmime pa asnjë leje. Mjetet e rënda janë parë duke gërmuar thellë, duke kërcënuar edhe strukturat ekzistuese në lagjen përreth. Një pjesë e rrugës lidhëse të lagjes me Unazën Jugore u shemb nga këto ndërhyrje. Asnjë përgjegjës nuk u vu para ligjit për këto shkelje flagrante.
Sipas dokumenteve zyrtare, kompania “Lion Construction” është fituese e projektit dhe është në pronësi të përbashkët 50% nga Bardhjus Bushaj dhe Erion Gina. Të dy këta aksionarë janë figura me lidhje të forta politike dhe biznesi. Bardhjus Bushaj, i njohur ndryshe si Dhjusi, dyshohet se përdor fonde nga kunati i Lulzim Bashës për investime në këtë sektor. Ndërsa Erion Gina është kunati i biznesmenit Aleksandër Frangaj, i cili është i njohur për aktivitetet e tij në fushën e mediave dhe ndërtimit.
Bardhjus Bushaj dhe Erion Gina janë ortakë të ngushtë me Frangajn në disa kompani dhe projekte ndërtimi në mbarë Shqipërinë. Këta persona kanë lobuar fuqishëm për të parandaluar çdo masë ndëshkuese ndaj firmave që kryen punimet pa leje dhe për të siguruar miratimin e shpejtë të lejes nga KKTU. Lidhjet e tyre me administratën kanë bërë të mundur që ky projekt të realizohet pavarësisht shkeljeve të shumta dhe dëmtimit të rëndë të ambientit.
Kjo histori e ndërtimeve të paligjshme dhe ndërhyrjeve të pashmangshme nga institucione të kapura nxjerr në pah një fenomen të thellë korrupsioni dhe klientelizmi në sektorin e ndërtimit në Shqipëri. Banorët dhe mjedisi paguajnë çmimin më të lartë, ndërsa bizneset me lidhje politike vazhdojnë të shfrytëzojnë hapësirat dhe legjislacionin në favor të tyre.
Në vend që të mbrohet territori dhe ambienti, shteti po abuzon me pushtetin për të vjedhur nga bizneset dhe për të rënduar klimën e të bërit biznes në vend. Kjo situatë kërkon reagim të menjëhershëm nga organet ligjzbatuese dhe një reformë të thellë në mënyrën se si jepet lejet dhe kontrollohen ndërtimet në Shqipëri. Pa ndërhyrje rrënjësore, modeli i sotëm do të vazhdojë të shkatërrojë jo vetëm natyrën, por edhe besimin qytetar në institucionet shtetërore.
