Udhëheqësi suprem i Iranit përgatitet për çdo skenar, cakton tre pasardhës të mundshëm në rast atentati
Ajatollah Ali Khamenei, udhëheqësi suprem i Iranit, ka ndërmarrë një hap strategjik në mesin e tensioneve të përshkallëzuara: ka përzgjedhur tre klerikë të lartë si kandidatë të mundshëm për ta pasuar në rast se ai vritet. Lajmi u raportua nga The New York Times, duke cituar burime të brendshme iraniane.
Sipas kushtetutës iraniane, në rast vdekjeje të udhëheqësit suprem, zgjedhja e pasardhësit i takon Asamblesë së Ekspertëve, një organ i përbërë nga 88 anëtarë klerikë me kompetenca vendimmarrëse. Deri më sot, ky mekanizëm është aktivizuar vetëm një herë – në vitin 1989, kur vetë Khamenei mori postin pas vdekjes së Ayatollah Khomeinit.
Burimet brenda regjimit thanë për NYT se Khamenei po kërkon të garantojë një kalim të qetë pushteti, në rast se një sulm vdekjeprurës ndodh. Kjo lëvizje vjen në një moment kur tensionet me Izraelin dhe Shtetet e Bashkuara kanë arritur kulmin.
Ish-presidenti amerikan Donald Trump deklaroi këtë javë në rrjetin Truth Social se “e di saktësisht” vendndodhjen e Khameneit dhe e quajti atë një “shënjestër të lehtë”, por shtoi se për momentin SHBA nuk ka ndërmend ta vrasë.
Nga ana tjetër, kryeministri izraelit Benjamin Netanyahu la të hapur mundësinë për eliminimin e Khameneit, duke deklaruar se një veprim i tillë nuk do të përshkallëzonte konfliktin, por përkundrazi, “do ta përfundonte atë”.
Deklarata më e ashpër erdhi nga ministri izraelit i Mbrojtjes, Israel Katz, i cili tha se Khamenei “nuk mund të lejohet të vazhdojë të ekzistojë”, duke iu referuar një rakete iraniane që goditi një spital në territorin izraelit.
Gazeta Times raporton gjithashtu se strukturat e regjimit iranian janë duke përgatitur skenarë të ndryshëm nëse lufta me Izraelin thellohet. Megjithë goditjet e forta nga sulmet ajrore, zinxhiri komandues i regjimit, sipas burimeve, vazhdon të funksionojë.
Këto zhvillime tregojnë se Teherani nuk po e lë asgjë në dorë të rastësisë dhe po përgatitet për një epokë të re të udhëheqjes, në një realitet rajonal gjithnjë e më të paqëndrueshëm.
