Pavarësisht punimeve në fshatin Mizë, pamjet e kanaleve të ndotura në Babunjë, Remas dhe Çermë Shkumbin tregojnë një bashki që pastron sipërfaqen, por jo problemin.
Në fshatin Mizë të Divjakës janë përfunduar punimet për pastrimin e kanaleve kulluese, një ndërhyrje që bashkia e ka paraqitur si hap të rëndësishëm për përmirësimin e vaditjes dhe mbrojtjen e tokave bujqësore. Por ndërsa zyrtarët po publikojnë fotografi të makinerive dhe kanaleve të pastruara, realiteti në pjesën tjetër të bashkisë mbetet shumë larg këtij imazhi.
Në Babunjë, kanalet janë të mbushura me mbetje, ujërat e ndenjura mbartin rrezik për përhapjen e insekteve dhe përkeqësojnë cilësinë e tokës. Fermerët thonë se bashkia shfaqet vetëm për fotografi, ndërsa problemet e përditshme lihen pas dore.
Në Remas, amortizimi i rrjetit kullues është kthyer në kërcënim për prodhimet bujqësore. Kanale të bllokuara, ura të prishura dhe mungesë mirëmbajtjeje tregojnë një braktisje të plotë nga autoritetet lokale, të cilat duket se veprojnë me kritere selektive.
Në Çermë Shkumbin, situata sipas deputetit opozitar Saimir Korreshi, është po aq alarmante. Ujërat e ndotura kanë mbuluar një pjesë të tokave, ndërsa banorët denoncojnë se çdo vit përballen me të njëjtën gjendje, pa asnjë zgjidhje konkrete. Puna në Mizë, për ta, është vetëm një shfaqje mediatike për të krijuar përshtypjen e aktivitetit.
Kritikët e Bashkisë Divjakë e shohin këtë ndërhyrje si pjesë të një propagande të vjetër, ku disa fshatra përdoren për të mbuluar dështimet strukturore në menaxhimin e rrjetit të kanaleve vaditëse dhe kulluese. Ndërkohë që për disa kilometra kanal u bënë investime, dhjetëra të tjerë mbeten të bllokuar dhe të harruar.
Në vend që të hartojë një strategji të plotë për menaxhimin e ujërave bujqësore, bashkia dhe kryetari i saj Josif Gorrea vazhdon të shfaqet me ndërhyrje të pjesshme që nuk japin efekt afatgjatë. Kjo politikë “copë-copë” e bën Divjakën më të prekshme ndaj përmbytjeve dhe ul produktivitetin bujqësor.
Fermerët kërkojnë transparencë mbi fondet dhe prioritetet e investimeve, duke theksuar se pastrimi i një kanali nuk mjafton për të ndërtuar besim. Ata kërkojnë një plan të qartë që të përfshijë të gjitha zonat, jo vetëm ato që ofrojnë mundësi për marketing politik.
Në një kohë kur qeverisja lokale duhet të fokusohet tek mirëmbajtja e infrastrukturës bujqësore, Bashkia Divjakë duket më e interesuar për fotografi sesa për rezultate. Për pasojë, kanalet në Babunjë, Remas dhe Çermë Shkumbin mbeten simbol i papërgjegjshmërisë dhe neglizhencës institucionale, pa përmendur lumin Shkumbin, i cili shkakton dëme sa herë që del nga shtrati.
Në fund, banorët pyesin me të drejtë: pse duhet që vetëm Miza të pastrohet, ndërsa pjesa tjetër e Divjakës mbytet në ujë e baltë? Për ta, kjo nuk është drejtësi, por thjesht një pastrim propagandistik në një bashki që ende nuk ka mësuar si të menaxhojë realisht territorin e saj.
Burimet
- Reportazh: Shkumbini përmbyt toka në Divjakë (Çermë Shkumbin) Media URL
- KLSH — Raport përfundimtar i auditimit në Bashkinë Divjakë (2025) PDF Zyrtare
- Bashkia Divjakë — Strategjia 2024–2030 për Zvogëlimin e Riskut nga Fatkeqësitë PDF Zyrtare
- Bashkia Divjakë — Monitorimi i Buxhetit 2023 (tarifa/ mirëmbajtja e kanaleve) PDF Zyrtare
- MBZHR — Plani i menaxhimit mjedisor & social për skemën e ujitjes/kullimit në Divjakë PDF Zyrtare
- Raport paraprak (hidrologji) — Lidhja e lagunës Karavasta me Adriatikun (kanalet) PDF
