Shkarkimi i një oficereje të lartë të CIA-s ka ndezur përplasjet mes drejtuesve të shërbimeve të inteligjencës dhe ka thelluar dyshimet për përdorimin politik të informacionit të klasifikuar.
Drejtuesja e Inteligjencës Kombëtare, Tulsi Gabbard, ka tronditur javën e kaluar strukturat e CIA-s pasi publikoi emrin e një oficereje të fshehtë në listën e 37 personave të cilëve u hoqi autorizimin e sigurisë. Ky vendim ka krijuar tensione të hapura mes saj dhe drejtorit të CIA, John Ratcliffe.
Burime të shumta nga inteligjenca thonë se ky është vetëm episodi më i fundit i përplasjes mes dy krerëve, e cila nisi prej kohësh. Më herët, Gabbard kishte deklasifikuar një dokument mbi ndërhyrjen ruse në zgjedhjet amerikane, gjë që shkaktoi kundërshtim të fortë nga Ratcliffe.
Sipas dy ish-zyrtarëve të qeverisë, Gabbard po vepron nën presion për të rifituar besimin e presidentit Donald Trump, i cili më herët e kishte kritikuar pas deklaratave të saj për programin bërthamor të Iranit. Megjithatë, marrëdhëniet duket se janë përmirësuar kohët e fundit, me Trump që e ka lavdëruar publikisht për “zbulime interesante”.
Vendimi për heqjen e autorizimeve është cilësuar si një betejë e drejtpërdrejtë mes Gabbard dhe Ratcliffe, me argumentin se disa ish-zyrtarë kishin “politizuar apo keqpërdorur inteligjencën”. Në këtë listë përfshiheshin edhe ish-punonjës të administratave Obama dhe Biden.
Oficerja e CIA-së e prekur nga vendimi ishte një analiste veterane, e cila kishte punuar në përgatitjen e takimit mes Trump dhe Vladimir Putin në Alaska. Ajo ishte caktuar për një detyrë të re në Europë, por humbja e autorizimit i mbylli karrierën.
Zyrtarë të inteligjencës kanë thënë se Gabbard nuk kishte koordinuar siç duhet me CIA-në para se të merrte këtë hap, duke rrezikuar një operacion sekret. Përfaqësuesja e saj, Olivia Coleman, ka mohuar akuzat, duke thënë se vendimi ishte i justifikuar dhe se asnjë oficer nuk ishte zbuluar në mënyrë të paligjshme.
CIA, nga ana e saj, ka deklaruar se prioritet mbetet sigurimi i vendit dhe shmangia e politizimit të informacionit. Por ish-zyrtarë paralajmërojnë se mungesa e konsultimit mund të rrezikojë jetën e agjentëve dhe marrëdhëniet me shtete të tjera.
Gabbard është kritikuar edhe për vendimin që përgatitja e raportit ditor presidencial të zhvendoset nga selia e CIA në zyrën e saj, duke reduktuar rolin e analistëve të Langley-t. Ky ndryshim shihet si një përpjekje për të marrë kontroll më të madh mbi informacionin që i shkon presidentit.
Sipas ish-punonjësve, oficerja e pushuar është vetëm një nga dhjetëra të larguarit kohët e fundit nga shërbimet e inteligjencës nën akuzën e “mosbesnikërisë”. Kritikët e shohin këtë si një spastrim politik të ngjashëm me praktikat e periudhës McCarthy.
Në mesin e të prekurve ishte edhe Vinh Nguyen, një ekspert i njohur i NSA-së për teknologjitë më të avancuara, përfshirë inteligjencën artificiale. Ish-kolegët e kanë quajtur “gjeni të papërsëritshëm” dhe humbje të madhe për sigurinë kombëtare.
Shumë prej atyre në listë kanë humbur mundësinë për të gjetur punë në sektorin privat, pasi autorizimi i sigurisë është shpesh një kërkesë thelbësore në kompanitë që bashkëpunojnë me qeverinë.
Yael Eisenstat, një ish-agjente e CIA-s, ka reaguar ashpër duke e cilësuar veprimin e Gabbard si një sulm të drejtpërdrejtë ndaj normave demokratike. Ajo dhe disa të tjerë po kërkojnë mbrojtje ligjore kundër vendimit.
Avokati Mark Zaid e ka quajtur këtë veprim “të paligjshëm” dhe pa precedent, duke thënë se është përdorur procesi i autorizimeve të sigurisë si armë politike për të heshtur kundërshtarët.
Ky episod ka thelluar edhe më shumë përplasjen e brendshme në inteligjencën amerikane, duke lënë të hapur pyetjen nëse pasojat do të ndihen për një kohë të gjatë në besueshmërinë dhe sigurinë e saj.
