Elbasani është tronditur nga humbja e një prej figurave më të shquara të artit skenik dhe kinematografik shqiptar, Eduart Çala.
Ai ndërroi jetë në moshën 75-vjeçare, duke lënë pas një trashëgimi të pasur artistike dhe kulturore që do të kujtohet nga qyteti i tij i lindjes dhe nga të gjithë adhuruesit e artit shqiptar.
Eduart Çala lindi më 19 shtator 1950 në Elbasan dhe përfundoi arsimin fillor dhe të mesëm në shkollën “Jeronim De Rada”. Edhe pse nuk pati mundësinë të ndiqte studimet për aktrim në Institutin e Lartë të Arteve, ai vazhdoi studimet e larta në Institutin Pedagogjik “Aleksandër Xhuvani” për Gjuhë-Letërsi. Dashuria e tij për teatrin shpërtheu qysh në shkollën e mesme, kur interpretoi në komedinë “Udha e Zavalinëve”, një eksperiencë që la gjurmë të thella në jetën e tij artistike.
Në vitin 1971, ai u bashkua me trupën profesionale të Teatrit “Skampa” në Elbasan, ku gjatë karrierës së tij interpretoi në mbi 50 shfaqje teatrore. Çala u dallua për një gamë të gjerë interpretimesh, duke u angazhuar në role kryesore, dytësore dhe episodike, gjithmonë me një përkushtim të jashtëzakonshëm dhe profesionalizëm të pakundërshtueshëm. Ai bëri një ndikim të pashlyeshëm në jetën artistike të qytetit të tij dhe të gjithë Shqipërisë.
Përveç teatrit, Eduart Çala la shenjë edhe në kinematografinë shqiptare. Ai mori pjesë në disa filma artistikë, ku spikati me interpretimet e tij natyrale dhe të kujdesshme. Disa nga filmat më të njohur ku ai kontribuoi janë: “Përtej mureve të gurta” (1979), “Një natë Nëntori” (1979), “Partizani i vogël Velo” (1980), “Pranverë e hidhur” (1985), dhe “Kronikë e atyre viteve” (1986), përmendja e të cilëve mjafton për të pasqyruar pasionin dhe talentin e tij të jashtëzakonshëm.
Përveç aktrimit, Eduart Çala dha një kontribut të jashtëzakonshëm si regjisor në Teatrin e Kukullave në Elbasan, ku vuri në skenë dhjetëra shfaqje për fëmijë, duke kontribuar në edukimin dhe argëtimin e brezave të rinj. Ai gjithashtu ishte një figurë e njohur si prezantues në koncerte, festivale këngësh dhe aktivitete rinore, ku shfaqi përkushtimin e tij të palodhur ndaj artit dhe shoqërisë.
Për kontributin e tij të vyer në artin shqiptar, Eduart Çala u nderua me medaljen “Naim Frashëri” në vitin 1985 dhe me titullin “Mirënjohje e Qytetit” nga Bashkia e Elbasanit. Vlerësime të shumta i janë akorduar në festivale kombëtare të teatrove, për fëmijë dhe kukullave, duke e vlerësuar si një nga personalitetet më të rëndësishme të skenës shqiptare.
Me ndarjen e tij nga jeta, skena shqiptare humbet një artist të qetë dhe të përkushtuar, i cili jetoi për artin dhe dashurinë për publikun. Kujtimi i Eduart Çalës do të mbetet i gjallë në memorien e qytetit të Elbasanit dhe të gjithë atyre që e njohën dhe e duartrokitën në skenë, duke e bërë këtë humbje një vuajtje të madhe për artin shqiptar.
