Dhjetori kishte vijuar të ishte muaji më i rëndë financiar për buxhetin, periudha kur qeveria zakonisht çelte fondet për kontraktorët e saj. Por këtë vit modeli ishte përmbysur. Për javë të tëra, për shkak të hetimeve ndaj Ministrisë së Infrastrukturës dhe ARRSH-së, pagesat ishin reduktuar në minimum, duke u kufizuar në paga dhe udhëtime zyrtare. Në praktikë, nga mesi i nëntorit deri në fillim të javës, bizneset nuk kishin marrë pothuajse asnjë pagesë.
Vetëm këto ditë entet kishin rikthyer ritmin e disbursimeve. Më 17 dhjetor u çelën 4 miliardë lekë nga Thesari, ku mbi 1.1 miliardë lekë kishin shkuar për ARRSH-në. Po atë ditë, rreth 756 milionë lekë iu paguan kompanisë Albavia, e njohur për përfshirjen në punimet e Lotit 2 të Unazës së Madhe.
ARRSH, me buxhet vjetor prej 37.6 miliardë lekësh, ishte ndër strukturat më të mëdha shpenzuese në administratë — një pjesë e madhe e të cilit alokohej në dhjetor. Hetimet e SPAK kishin bërë që ky ritëm të zhvendosej, pasi organet e drejtësisë pretendonin se kishin zbuluar abuzime të rëndësishme: devijime nga projektet, manipulim proceduresh, cilësi të pakontrolluar punimesh dhe dëm ekonomik.
Institucionet ndërkombëtare dhe Kontrolli i Lartë i Shtetit prej vitesh paralajmëronin se përqendrimi ekstrem i shpenzimeve në fundvit krijonte risk të lartë fiskal. Dhjetori i vitit të kaluar ishte shembulli më domethënës: 152 miliardë lekë shpenzime, sa 21% e totalit vjetor — shifra që sipas KLSH çonin në devijime të theksuara të fondeve.
Ky model, sipas analizave, e ekspozonte buxhetin ndaj tre problematikave kryesore: menaxhimit të dobët të likuiditeteve, kontraktimeve përtej hapësirës së miratuar buxhetore dhe planifikimit afatmesëm të çrregullt.
Edhe pse në një dekadë Shqipëria kishte investuar gati 10 miliardë euro në infrastrukturë, mungesa e një regjistri kombëtar të aseteve publike e linte qytetarin pa një pasqyrë të qartë të destinimit të taksave të tij.
