Kryeministri Edi Rama kujtoi me emocion Fatos Nanon, duke theksuar se miqësia dhe kujtimet e përbashkëta mbeten të paharruara edhe përballë fjalëve të atyre që dikur e sulmuan.
Në ceremoninë shtetërore të homazheve, kryeministri Edi Rama foli me një ton të ngrohtë dhe personal për ndarjen nga jeta të Fatos Nanos, ish-kryeministrit dhe figurës themeluese të Partisë Socialiste. Ai e përshkroi Nanon si një njeri që la gjurmë të thella në politikën shqiptare dhe kulturën e debatit publik.
Rama theksoi se marrëdhënia e tyre ishte shumë më tepër se politike. Ata kishin ndarë biseda të gjata, mendime, përplasje dhe afërsi njerëzore të rralla, të cilat me kalimin e kohës u kthyen në një miqësi të përhershme.
“Sa do doja, i dashur Fatos, të uleshim sonte bashkë për një nga ato darkat tona të rralla,” u shpreh Rama, duke sjellë para të pranishmëve imazhin e momenteve të qeta larg zhurmës së politikës.
Ai vuri në dukje se vdekja e Nanos nxori në pah një tjetër realitet: dashuria dhe respekti që shumë prej atyre që dikur e sulmuan, e ndëshkuan dhe e akuzuan, sot e shprehnin me tone nderimi. Kjo kontrastoi fort me mënyrën se si Nano ishte trajtuar në momente të caktuara të jetës së tij publike.
Rama kujtoi periudhën e burgimit të Nanos, të cilën e quajti një padrejtësi të rëndë që shënoi jetën dhe historinë politike të vendit. Ai nënvizoi se pikërisisht ata që dikur ngritën akuza të ashpra, sot shfaqeshin të zbutur e plot admirim.
Sipas Ramës, kjo është një pasqyrë e realitetit politik në Shqipëri, ku kujtesa kolektive shpesh ndryshon ngjyrë vetëm pasi njeriu largohet nga jeta dhe nuk është më pjesë e debatit të përditshëm.
“Veç ta shihje, Fatos,” tha ai, “se si disa prej atyre që të akuzuan e të goditën, sot thurin fjalë të buta e të stolisura me lavdi.” Këto fjalë shprehën një dhimbje të qetë, por edhe një reflektim të thellë mbi natyrën e politikës.
Rama shtoi se mungesa e një dreke a darke të fundit mes tyre e rëndonte edhe më shumë momentin. Ai e përmbylli mesazhin e tij me dhimbje, por edhe mirënjohje për kontributin e Nanos në ndërtimin e kulturës dhe identitetit të Partisë Socialiste.
Ceremonia u zhvillua në një atmosferë të qetë, me praninë e familjarëve, bashkëshortes së tij, figurave të rëndësishme politike dhe qytetarëve që kishin ardhur për t’i dhënë lamtumirën e fundit.
Mes lotëve dhe heshtjes, emri i Fatos Nanos u përmend jo vetëm si politikan, por si një personalitet me ndikim të madh njerëzor, kulturor dhe shoqëror.
Largimi i tij nga jeta mbyll një epokë të rëndësishme të tranzicionit shqiptar, por lë pas një trashëgimi të madhe politike dhe njerëzore që vijon të diskutohet, vlerësohet dhe të zgjojë reflektim.
