Pas raportimeve se Nuredin Dumani kishte konsumuar karkaleca deti në qeli dhe kishte përfunduar në spital, SPAK deklaron se ngjarja nuk është nën juridiksionin e saj dhe i takon Drejtorisë së Burgjeve.
Prej disa ditësh, në media është përfolur një incident i pazakontë që lidhet me të penduarin e drejtësisë, Nuredin Dumani, i arrestuar në kuadër të operacionit “Plumbi i Artë”. Lajmet për konsumimin e ushqimeve luksoze në qeli, mes tyre edhe karkaleca deti, ngjallën debat të gjerë publik dhe reagime për trajtimin që ai merr në burg.
Sipas burimeve të afërta me hetuesinë, Dumani dyshohet se u dërgua për mjekim pas një shqetësimi shëndetësor të shkaktuar nga ushqimi. Megjithatë, ende nuk ka një konfirmim zyrtar mbi natyrën e incidentit apo sasinë e ushqimit të konsumuar.
Gazetarët kërkuan reagim nga SPAK për këtë çështje, por institucioni sqaroi se nuk ka kompetencë për kontrollin e kushteve të të dënuarve apo të penduarve nën mbrojtje. Në përgjigjen e publikuar në faqen zyrtare të tij, SPAK thekson se kjo është përgjegjësi ekskluzive e Drejtorisë së Përgjithshme të Burgjeve.
“Kjo çështje nuk është në kompetencë të Strukturës së Posaçme kundër Korrupsionit dhe Krimit të Organizuar,” thuhet në deklaratë. “Për informacion të mëtejshëm, ju mund t’i drejtoheni Drejtorisë së Burgjeve dhe Drejtorisë për Mbrojtjen e Dëshmitarëve dhe Bashkëpunëtorëve të Drejtësisë.”
Kjo përgjigje duket se synon të shmangë çdo përfshirje institucionale të SPAK në debatin mediatik që shpërtheu pas publikimeve të fundit. Ndërkohë, burime të brendshme të sistemit penitenciar konfirmojnë se ushqimi dhe trajtimi i Dumanit ndjek protokollet e zakonshme për dëshmitarët e mbrojtur.
Në opinionin publik, kjo histori ka ndezur sërish debatet për mënyrën se si trajtohen të penduarit e drejtësisë, sidomos ata që kanë rrëfyer krime të rënda dhe gëzojnë kushte më të favorshme.
Rasti i Dumanit shërben si kujtesë për hendekun midis transparencës institucionale dhe perceptimit publik mbi drejtësinë selektive në Shqipëri, një çështje që vazhdon të nxisë dyshime dhe pakënaqësi në opinionin qytetar.
