Në Marinzë vijon dita e katërt e grevës pa afat të 10 anëtarëve të Këshillit Sindikal, ndërsa mbi 400 puse nafte mbeten pa mbikëqyrje për shkak të bojkotit të punës nga punonjësit.
Prej katër ditësh, tensioni në sektorin e hidrokarbureve në Marinzë po rritet, ndërsa greva pa afat e anëtarëve të sindikatës ka hyrë në një fazë të re. Punonjësit e kompanisë kanë ndërprerë punën në shenjë proteste ndaj kushteve të vështira të punës dhe pagave që i konsiderojnë nën dinjitetin e tyre profesional.
Këshilli Sindikal i sektorit të hidrokarbureve ka bërë të ditur se kompania ka ofruar vetëm një rritje të vogël në trajtimin ushqimor të punonjësve, një masë që sindikata e ka cilësuar të pamjaftueshme dhe pa ndikim real në jetesën e tyre të përditshme. Ata kërkojnë paga dinjitoze, përmirësim të kushteve të punës dhe respektim të plotë të të drejtave ligjore të punonjësve.
Kreu i sindikatës, Dritan Shahu, tha se punonjësit nuk do të tërhiqen deri në përmbushjen e kërkesave themelore. “Nuk mund të vazhdojmë të punojmë në kushte që cënojnë dinjitetin dhe shëndetin tonë. Kërkojmë respekt dhe trajtim të drejtë”, u shpreh ai.
Përkrahje për grevistët ka ardhur edhe nga organizatat e shoqërisë civile. Aktivistë dhe qytetarë janë solidarizuar me naftëtarët, duke kërkuar ndërhyrjen urgjente të qeverisë për të ndërmjetësuar në zgjidhjen e krizës. Ata kanë theksuar se situata mund të përshkallëzohet nëse qeveria dhe kompania vazhdojnë të heshtin.
Drejtori ekzekutiv i “Qendrës për të Drejtat në Punë”, Edison Hoxha, ka theksuar se kërkesat e naftëtarëve janë të drejta dhe se shteti ka detyrimin moral dhe ligjor për t’i mbështetur. “Nuk mund të ketë drejtësi sociale pa respektimin e punës dhe të punëtorit”, deklaroi Hoxha.
Në të njëjtën kohë, gjendja shëndetësore e grevistëve po përkeqësohet dita-ditës. Ekspertë mjekësorë paralajmërojnë rreziqe serioze për shëndetin e tyre nëse greva vazhdon pa zgjidhje të menjëhershme. Sindikata ka kërkuar që autoritetet lokale dhe kombëtare të marrin përgjegjësitë për të parandaluar përshkallëzimin e situatës.
Nga ana e saj, kompania e përfshirë në konflikt ka qëndruar në të njëjtën linjë që prej fillimit të grevës. Në një deklaratë publike, ajo ka theksuar se “si punëdhënës përgjegjës, kompania i merr seriozisht të gjitha shqetësimet e punonjësve dhe mbetet e përkushtuar ndaj dialogut”, por shton se “greva nuk është mënyra më efektive për të zgjidhur çështjet e ngritura”.
Kjo përgjigje nuk ka bindur sindikatën, e cila kërkon masa konkrete dhe jo vetëm deklarata. Sipas tyre, premtimet për “dialog të hapur” janë bërë të përsëritura ndër vite, por pa rezultate në terren. Punonjësit ndihen të harruar dhe të lënë në mëshirën e kompanisë.
Në terren, aktiviteti në fushën naftëmbajtëse mbetet i pezulluar, duke lënë më shumë se 400 puse pa mbikëqyrje. Ky fakt ka ngritur shqetësime për pasojat teknike dhe mjedisore që mund të vijnë nga mungesa e kontrollit në infrastrukturën e prodhimit.
Banorët e zonës shprehin solidaritet me grevistët, por njëkohësisht edhe shqetësim për pasojat që mund të ketë kjo situatë në ekonominë lokale.
Ndërsa greva hyn në ditën e pestë, palët mbeten të ngurta në qëndrimet e tyre. Sindikata kërkon ndërhyrjen e qeverisë, ndërsa kompania mban qëndrimin se dialogu është i hapur, por greva nuk ndihmon. Zgjidhja e kësaj krize duket ende e largët, ndërsa tensioni social në Marinzë sa vjen e rritet.
