Pas armëpushimit, banorët e Gazës po kërkojnë trupat e të afërmve nën rrënoja, duke gjetur shpesh vetëm fragmente të copëtuara.
Ghali Khadr u kthye në shtëpinë e prindërve të tij në Jabaliya dy ditë pas armëpushimit, me shpresën për t’i gjetur të gjallë. Ai kishte kërkuar pafund që ata të largoheshin drejt jugut, por babai refuzoi. Përfundimi ishte tragjik: një sulm ajror goditi shtëpinë dhe Khadr gjeti vetëm fragmente të kafkave dhe pjesë të duarve.
Pas kthimit masiv të banorëve në veriun e Gazës, shumë familje u gjenden përballë detyrës së tmerrshme për të kërkuar të afërmit e humbur. Mbrojtja civile vlerëson se rreth 10,000 trupa mbeten nën rrënoja dhe ndërtesa të shembura. Ndërprerja e luftimeve hapi mundësinë e parë serioze për të nisur kërkimet e varrosurve.
Ekipet e shpëtimit punojnë nën kushte ekstreme. Rreth 60 milionë ton mbeturina mbulojnë territorin. Shumë rrugë janë të bllokuara. Pajisjet e rënda mungojnë, ndaj shpëtuesit përdorin kazma dhe çekiçë. Terreni është i rrezikshëm për shkak të municioneve të pashpërthyera.
Për momentin, prioritet është të mbledhen trupat që ndodhen në rrugë dhe të ruhet çdo pjesë e gjetur, thonë zyrtarët e mbrojtjes civile. Disa ekipe po punojnë me duar për të nxjerrë viktimat nga betoni i copëtuar. Kjo punë është e ngadaltë dhe e dhimbshme.
Shumë familje vetë kanë nisur kërkimin pa pritje. Disa, si Yahya al-Muqra nga Jabaliya, shpresojnë ende për një shenjë që provon fatin e të afërmit. Ai humbi kontaktin me vëllanë Sharif pas një sulmi më 25 korrik dhe nuk ka gjetur asnjë gjurmë në ndërtesën e shkatërruar. Pa makineri të rënda, shanset për të gjetur trupat nën katet e poshtme mbeten të vogla.
Autoritetet humanitare thonë se, nëse lejohet hyrja e pajisjeve të rënda, rikuperimi i trupave mund të zgjatë nga gjashtë muaj deri në një vit. Deri atëherë, familjet mbeten në pritje dhe në dhimbje. Për shumë prej tyre, edhe një fragment kocke do të ishte i mjaftueshëm për t’u dhënë një varrim dhe një ndjesi të vogël mbylljeje.
