Një vepër arti e dhuruar si simbol miqësie mes Rusisë dhe SHBA-ve u shndërrua në një prej manovrave më të sofistikuara të spiunazhit të Luftës së Ftohtë.
Në vitin 1945, pak para mbylljes së Luftës së Dytë Botërore, disa skautë rusë i dorëzuan ambasadorit amerikan në Moskë, W. Averell Harriman, një vulë të madhe të Shteteve të Bashkuara, të gdhendur me dorë në dru panje. E vendosur me krenari në rezidencën Spaso House, ajo qëndroi aty deri në vitin 1952, pa u zbuluar se fshehte një pajisje të përparuar përgjimi. Pajisja, e njohur më pas si “The Thing”, përgjonte bisedat diplomatike pa asnjë gjurmë të dukshme, duke funksionuar për shtatë vite rresht.
Dizajni i saj ishte gjenial: një sistem rezonance i ngjashëm me tubat e një organoje dhe një membranë që dridhej nga zëri i njeriut, i fshehur në një element dekorativ. Pa elektronikë, pa bateri dhe pa ngrohje, ajo kalonte pa u diktuar nga kontrollet kundër-përgjimit. Historiani H. Keith Melton e quajti atë një arritje që ngriti teknologjinë e përgjimit në një nivel të paprecedent për kohën.
Pajisja nuk kishte sukses vetëm nga ana teknike. Ajo shfrytëzonte besimin që njerëzit kanë tek objektet artistike dhe dekorative, të perceptuara si simbole të shijes e statusit. Inteligjenca sovjetike e ktheu këtë perceptim në një armë strategjike, duke e vendosur pajisjen në një dhuratë të dukshme, por të padëmshme në sy të të gjithëve.
Shpikësi i “The Thing”, Lev Sergeyevich Termen, ishte jo vetëm inxhinier por edhe muzikant, krijues i instrumentit elektronik “Theremin”. Ironikisht, tingujt e instrumentit të tij u bënë tipikë për filmat fantastiko-shkencorë amerikanë të viteve ’50, pikërisht në kulmin e paranojës së Luftës së Ftohtë.
Sekreti i pajisjes u mbajt për vite me radhë deri në vitin 1960, kur rrëzimi i avionit spiun amerikan U-2 mbi territorin rus shkaktoi tensione të mëdha diplomatike. SHBA-të vendosën ta ekspozonin publikisht Vulën e Madhe në Këshillin e Sigurimit të OKB-së për të treguar se spiunazhi nuk ishte praktikë e njëanshme. Megjithatë, detajet teknike mbetën të fshehta.
Pas zbulimit, “The Thing” u studiua nga kundër-inteligjenca britanike me emrin e koduar SATYR, ndërsa informacionet e plota dolën në dritë vetëm në vitin 1987 përmes kujtimeve të ish-oficerit Peter Wright. Sot, ajo shihet si një nga shembujt më të rafinuar të kombinimit mes mjeshtërisë artistike dhe teknologjisë së fshehtë, ku arti u përdor si mjet i fuqishëm në lojën e spiunazhit global.
