Në qendrat rezidenciale të Shqipërisë, të moshuarit përballen me mungesë kujdesi, ushqim të keq dhe mungesë totale shërbimesh mjekësore themelore.
Në Shqipëri ekzistojnë gjashtë qendra publike rezidenciale për të moshuarit në Tiranë, Shkodër, Kavajë, Fier, Gjirokastër dhe Poliçan. Por këto institucione, që supozohet të ofrojnë strehim dhe përkujdesje, ndodhen në kushte të mjerueshme për shkak të mungesës së fondeve, stafit të trajnuar dhe infrastrukturës së degraduar.
Azilet private janë të paarritshme për shumicën, pasi kushtojnë mbi 50 mijë lekë të reja në muaj. Shumë të moshuar, që jetojnë me pension minimal, detyrohen të strehohen në azile publike ku jeta është e vështirë dhe e papërshtatshme për moshën e tyre.
Tregimet nga azili i Kavajës dhe të tjerët përshkruajnë një realitet tronditës: të moshuarit ndihen të braktisur, pa shpresë, të izoluar në heshtje dhe të pambështetur. Shumë nuk kanë akses në mjek, infermier apo edhe në një vizitë dentare të thjeshtë.
Ushqimi është një tjetër shqetësim madhor. Pjatat ofrojnë supë të hollë me ujë, gjellë pa fasule dhe djathë me kripë të tepërt. Të moshuarit ankohen për qumësht të përzier me ujë dhe margarinë në vend të gjalpit. Me qindarkat që u mbeten, dalin të blejnë ushqime në dyqanet pranë.
Kushtet shëndetësore janë alarmante. Shumica vuajnë nga sëmundje kronike si diabeti, hipertensioni apo sëmundje të zemrës, por mungesa e mjekëve dhe infermierëve i lë të pambrojtur. Vizitat mjekësore janë të rralla ose mungojnë krejtësisht, ndërsa trajnimet për kujdesin geriatrik nuk ekzistojnë.
Në rast urgjence, institucionet nuk kanë as ambulancë për të transportuar pacientët. Shpesh, të moshuarit që përfundojnë në spital nuk mund të kthehen në azil sepse nuk ka mjete. Ata qëndrojnë më shumë në spitale, duke zënë shtretër që nuk u takojnë.
Raportet zyrtare tregojnë se shërbimet dentare janë të munguara, ndërsa dosjet e personelit mjekësor janë të paplota dhe pa certifikime të vlefshme. Në mungesë të mbështetjes shtetërore, shumë të moshuar paguajnë vetë shërbimet në klinikat private, duke hyrë në borxhe për të mbijetuar me dinjitet. Ministria e Shëndetësisë, ndërkohë, mbetet e painteresuar për këtë krizë në rritje.
